مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام ( شب نوزدهم )
امشب از محراب خون، شوق سفر دارد علی خلوتی خوش با خدا، شب تا سحر دارد علی با خدا نجوای او «فُزْتُ و رَبِّ الکعبه» است در شب قدری که فرصت تا سحر دارد علی نخل‌های کوفه را یک عمر در ماتم نشاند داغ‌هایی کز مدیـنه بر جگـر دارد علی بازتـاب خاطـرات آشـیانی سـوخـته‌ست گوشۀ چشمی که بر دیوار و در دارد علی لاله‌زار سینۀ او چون نسـوزد از فـراق وقـتی از داغ دل زهـرا خبر دارد علی بی‌نوایان عرب، صد کاسه شیر آورده‌اند تا به دست مرحمت یک جرعه بردارد علی با نگـاهی می‌نـوازد عـاشـقان خسـته را با کدامین اهل دل امشب نظر دارد علی |